آموزش دانشجویان با کاوش در تپه 5 هزار ساله - علی آباد جدید

تپه پیر، یکی از 900 محوطه عصر مفرغ در سیستان و بلوچستان، که کهن ترین دوران استقراری این منطقه است و به منظور آموزش دانشجویان دانشگاه زابل در حال کاوش است.

جواد علایی مقدم، سرپرست هیئت باستان شناسی تپه پیر و مدیر گروه باستان شناسی دانشگاه زابل، با اشاره به اینکه کاوش در تپه پیر سیستان و بلوچستان با مجوز پژوهشگاه و حمایت مالی دانشگاه زابل شروع شده است، اضافه کرد:

تپه پیر سیستان یکی از محوطه های دشت جنوب سیستان است که در حوزه قلعه رستم سیستان و حوضه آبریز رود بیابان قرار گرفته است. جاده آسفالته زاهدان ـ زابل از حدود چهار کیلومتری غرب این تپه عبور می نماید و سطح تپه پیر سیستان به ابعاد 95×70 متر و ارتفاع هفت متر با لایه ای از سفال پوشیده شده است.

سرپرست هیئت باستان شناسی تپه پیر گفت:

نخستین فصل کاوش در این محوطه با ایجاد دو کارگاه افقی و لایه نگاری شروع شد، ترانشه افقی در شمال محوطه به ابعاد 6 در هشت متر ایجاد و بر اساس آن، دو دوره استقراری اصلی و یک دوره استقرار موقت شناسایی شد.

علائی مقدم با بیان اینکه معماری این دوره ها خشتی بوده و ویژگی شاخص آن اتاق های کوچک و راهروی های پیرامونی است، اضافه کرد:

ترانشه پلکانی لایه نگاری نیز در جبهه غربی به عرض دو متر و طول 14 متر از سطح تپه تا دامنه آن ادامه یافت و بر اساس آن دوره های استقراری این محوطه شناسایی شد.

مدیر گروه باستان شناسی دانشگاه زابل اظهار کرد:

مطالعات اولیه بیانگر آن است که تپه پیر از نیمه دوم هزاره سوم پیش از میلاد تا اوایل هزاره دوم پیش از میلاد دارای شواهد استقراری است و پس از آن متروک می گردد و دیگر بار در دوران تاریخی به صورت استقرار موقت عشایر و دامداران مورد استفاده قرار می گیرد.

این باستان شناس با بیان اینکه در این محوطه علاوه بر ساختار معماری مسکونی، شواهدی از فعالیت های صنعتی پخت سفال و ذوب فلز هم به دست آمده است، گفت:

در این استقرار فعالیت هایی، چون ساخت ظروف سنگی، ابزارسازی و ساخت مهرهای تزینی (البته در مقایس کم) صورت می گرفته است.

سرپرست هیئت باستان شناسی تپه پیر گفت:

مطالعات حاکی از وجود ارتباط معناداری بین استقرار این محوطه با تمدن های منطقه جازموریان در جنوب و فرهنگ مروی ـ بلخی در حوزه خراسان بزرگ است.

تپه پیر یکی از 900 محوطه عصر مفرغ در سیستان و بلوچستان و دربردارنده قدیمی ترین دوران استقراری این منطقه است.