و هنوز به طارمی بدوبیراه می گوییم... - علی آباد جدید

به گزارش خبرنگاران، روزنامه شرق نوشت: مهدی طارمی، مهاجم ملی پوش ایرانی، این روزها یکی از بهترین بازیکنان حاضر در لیگ پرتغال است؛ ستاره بوشهری که روزی از او به اسم پسر کی روش نام می بردند، بالاخره توصیه های پدر معنوی اش را گوش کرد و به جای ماندن در فوتبال قطر راهی پرتغال شد تا برای ریو آوه بازی کند. وقتی قرار است در پرتغال بازی کنی، به غیر از پوشیدن پیراهن تیم های پورتو، بنفیکا و لیسبون انگار دیگر قرار است در تیم های دسته چندم اروپایی به میدان بروی، ولی برای مهدی طارمی همین بازی کردن در تیم های دسته چندم اروپایی یک فرصت بی نظیر است؛ مهدی در یک بازی برای ریو آوه هت تریک نموده و زهرش در گلزنی را نشان داده؛ آن بازی برابر آوس، یکی از تیم های نه چندان مطرح لیگ پرتغال بود ولی این کار دوم طارمی، ارزشمندتر به نظر می رسد. او در تقابل دو شب پیش تیمش با اسپورتینگ لیسبون سه بار برای ریو آوه پنالتی گرفت (!) تا تیمش مقابل رقیب مطرح پرتغالی به برد ارزشمند 3 بر 2 برسد. طارمی حالا دوتا هت تریک به یادماندنی دارد؛ یکی در بازکردن دروازه رقبا و دیگری در دریافت پنالتی.

می گردد هنوز هم درباره اش بحث کرد. مثلا این که لیگ پرتغال هنوز هم فاصله تقریبا زیادی با لیگ های مطرح اروپایی دارد ولی برای مهدی طارمی شاید طلوعی برای روزهای آفتابی آینده باشد. مهدی هنوز هم می تواند همان بازیکن گل نزن ایرانی باشد ولی برای رؤیای اروپایی اش، نشان داده اهل تسلیم شدن نیست. قطر و پیشنهاد خوب اقتصادی و چند میلیون دلاری اش (به گواه سرمربی ریو آوه) را رد نموده و به پرتغال رفته تا در ورودی فوتبال اروپا قرار بگیرد. شاید فروغ طارمی و عطشش برای گشایش دروازه رقبا در فوتبال پرتغال مثل همین دو بازی اخیرش نباشد ولی او هنوز یک اصل را برای بزرگ ترشدن فراموش ننموده: از هر چند تا موقعیت یکی را گل کن!

او در فوتبال و زمانی که برای تیم شهرش در رقابت های لیگ یک بازی می کرد، توسط علی دایی کشف شد. حضورش در پرسپولیس خیلی سریع نوید تولد یک ستاره گلزن را می داد. طولی نکشید که توانایی هایش در گلزنی را ثابت کرد و دو فصل را با عنوان آقای گلی به خاتمه رساند. جوانی و کم تجربگی اش را وارد رفتار حرفه ای اش کرد و بعضا حرکاتی انجام داد که نشان می داد برای اسیر جوشدن مستعد است. با وجود این که یکی، دو فصل بیشتر از حضورش در پرسپولیس نمی گذشت، خودش را بزرگ پرسپولیس معرفی کرد و جنجال زیادی به راه انداخت. تشکیل دارودسته در تیم هم از دیگر کارهای عجیب این مهاجم نه چندان خوش صدای(!) بوشهری بود ولی در تمامی این حواشی که در تیم مطرح تهرانی داشت باز هم گلزنی و البته هدردادن موقعیت ها را فراموش نکرد؛ درست مثل همان جوزدگی اش! او در روزهایی که داشت تبدیل به یکی از بهترین گلزنان تاریخ باشگاه پرسپولیس در لیگ برتر می شد، به ناگاه فیلش یاد ترکیه کرد و هم پرسپولیس را وارد بحران کرد، هم خودش را. بازگشتش هم درد زیادی دوا نکرد و با وجود شم بالایش در ایجاد موقعیت برای گلزنی خودش، خیلی زود خاطرات خوشی را که با قرمزها رقم زده بود تبدیل به یک تلخ نامه تیره کرد؛ مهدی از پرسپولیس رفت ولی اثر ماندگارش در این تیم نه گلزنی، نه دو فصل آقای گلی اش، بلکه گل هایی بود که برای این تیم نزد! مهدی طارمی تبدیل به یک اثر (!) و یک برند برای گل نزنی شد؛ در کوچه و بازار هر کسی هر موقعیت در هر تورنمنتی را از دست می دهد می گویند ای مهدی طارمی... .

عصر گلزنی اش در ایران فقط مربوط به بازی های باشگاهی نشد. او در تیم ملی هم حسابی درخشید و اوج آن را می توان در دیدارهای انتخابی جام جهانی دانست؛ جایی که تقریبا یک تنه با گل های سه امتیازی حساسی که در سه دیدار خاتمهی وارد دروازه رقبا کرد، بلیت تیم ملی برای پرواز به روسیه را اوکی کرد. گلزنی های او اما خیلی زود از یاد رفت و هر وقت صحبت از جام جهانی می گردد، همه به یاد آن موقعیتی می افتند که طارمی در دیدار برابر پرتغال به هدر داد! انگار قرار است برای همیشه در فوتبال ایران به مهدی طارمی بدوبیراه گفته گردد ولی همیشه این اصل که با وجود موقعیت هایی که به هدر می داد و می دهد، یکی از بهترین مهاجمان ایرانی است فراموش می گردد.

رفتنش از پرسپولیس خیلی زود اثرش را گذاشت؛ اگر چه علی علیپور جورش را کشید ولی خلق موقعیت های پایین و تعداد گل های کمتر پرسپولیس در مقایسه با زمان حضور طارمی در این تیم نشان می داد حضور او تأثیر زیادی در بازی و سبک بازی پرسپولیس داشت؛ شاید همان آمار و ارقام بود که برانکو را بر آن داشت تا هر طور شده این بازیکن بوشهری را دوباره به تهران بکشاند و پیراهن سرخ را به تنش کند. طارمی اما راهی پرتغال شد تا پیراهن ریو آوه را به تن کند و عمر مربیگری برانکو هم در پرسپولیس به خاتمه رسید. حالا طارمی این روزها برای ریو آوه گل می زند، پنالتی می گیرد و موقعیت هدر می دهد ولی در ایران هنوز هم از مهدی طارمی بد گفته می گردد و بیش از گل هایی که زده، او را با نام یک مهاجم گل نزن مورد خطاب قرار می دهند. به راستی اگر طارمی قرار بود همه موقعیت هایش را گل کند در چه تیمی و در چه سطحی از فوتبال جهان بازی می کرد؟ پاسخش را می توان با توجه به پاسخ دیگو سیمئونه درباره این که چه تفاوتی بین مهاجمان آتلتیکو و مهاجمان بارسا و رئال وجود دارد، جست. سیمئونه می گوید: تفاوت مهاجمان تیم ما با بارسا و رئال مادرید این است که آنها از هر دو موقعیت یکی را گل می نمایند و بازیکنان من از هر چهار موقعیت یکی. در اسپانیا اما کسی از مهاجمان آتلتیکو بدگویی نمی کند... .