برترین مکان ها برای سنگ نوردی در ایران - علی آباد جدید

سنگ نوردی یکی از رشته های ورزشی هیجان انگیز است که علاوه بر تعادل، انعطاف پذیری و آمادگی جسمانی ورزشکار، قدرت ذهنی، استقامت و سرعت عمل او را نیز به چالش می کشد. اگرچه ممکن است این ورزش در برترین مکان ها برای سنگ نوردی در ایران در نگاه اول، ورزشی پرخطر به نظر برسد، با آموزش صحیح، رعایت نکات ایمنی و استفاده از تجهیزات مناسب می توان آن را ورزشی کاملا ایمن قلمداد کرد.

ورزشکاران رشته سنگنوردی روی دیواره های مصنوعی (در داخل سالن یا فضای باز) یا روی دیواره های طبیعی در محیط های کوهستانی صعود می نمایند. در این مقاله به معرفی رشته سنگنوردی و برخی از معروف ترین دیواره های طبیعی ایران پرداخته ایم.

برترین مکان ها برای سنگ نوردی در ایران:

• منطقه سنگ نوردی ازگی
• منطقه سنگ نوردی برغان
• منطقه سنگ نوردی بند یخچال
• منطقه سنگ نوردی کشار
• منطقه سنگ نوردی ورده
• دیواره بیستون
• دیواره علم کوه
• دیواره پل خواب

منطقه سنگ نوردی ازگی

• آدرس: استان البرز، بزرگراه شهید خرازی، روستای وردیج (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: مبتدی تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 40 متر
• برترین زمان صعود: تمام فصول سال

دیواره ازگی در مرز استان های تهران و البرز، در حریم روستای وردیج واقع شده است و برای رسیدن به آن، احتیاجی به پیاده روی ندارید. جنس سنگ این منطقه آهکی و ریزشی است؛ از این رو، باید در هنگام صعود از کلاه ایمنی مخصوص سنگنوردی بهره ببرید. منطقه سنگنوردی ازگی با 2,100 متر ارتفاع از سطح دریا، دارای 28 مسیر سنگنوردی است که کوتاه ترین آن 15 متر و بلند ترین آن 40 متر طول دارد و به جهت ابزار گذاری و صعود سرطناب مناسب است. درجه سختی مسیر ها از 5/9 تا 5/12c (مبتدی تا پیشرفته) است.

منطقه سنگ نوردی ازگی برای تمرین در تمام فصول مناسب است؛ زیرا دیواره آن، همیشه آقتاب گیر است؛ تنها باید برترین ساعت روز را با توجه به شرایط جوی هوا انتخاب کنید. به علت ریزشی بودن سنگ های آهکی دیواره، امکان شب مانی و اقامت در منطقه وجود ندارد.

منطقه سنگ نوردی برغان

• آدرس: استان البرز، روستای برغان (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: مبتدی تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 40 متر
• برترین زمان صعود: بهار و تابستان

روستای برغان در استان البرز، در نزدیکی شهر کرج قرار گرفته است. این روستا از غار منطقه سنگ نوردی برغان 6 کیلومتر (10 دقیقه با خودرو) فاصله دارد. دیواره این غار که از جنس آهک است، شیبی تند و 20 مسیر دارد که برای صعود سرطناب و ابزار گذاری مناسب است. درجه سختی مسیر ها از 5/9 تا 5/12b (مبتدی تا حرفه ای) متغیر است و بلندترین مسیر 40 متر طول و کوتاه ترین مسیر 9 متر طول دارد. منطقه سنگنوردی برغان در ارتفاع 1,900 متری از سطح دریا، در مجاورت جاده قرار گرفته است؛ در نتیجه پارکینگ و امکان اقامت ندارد. برترین زمان برای تمرین در این منطقه بهار و تابستان است؛ اما توجه داشته باشید که برخی از مسیر ها به علت مهاجرت پرستو ها تا اواخر فصل بهار قابل صعود نیستند.

منطقه سنگ نوردی بند یخچال

• آدرس: استان تهران، دربند، مسیر کوهپیمایی به توچال (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: میانه تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 150 متر
• برترین زمان صعود: بهار، تابستان و پاییز

منطقه سنگ نوردی بند یخچال در استان تهران و در سه کیلومتری شمال شهر تهران قرار گرفته است. برای رسیدن به این منطقه باید یک ساعت و 30 دقیقه ازمیدان سربند کوه پیمایی کرد. سنگ های منطقه از جنس سخت آذری بیرونی هستند. بند یخچال 18 مسیر دارد که برای بولدرینگ مناسب هستند و درجه سختی آن ها از 6c تا 8b (میانه تا پیشرفته) متغیر است. این منطقه با 2,200 متر از سطح دریا، امکان کمپ کردن دارد.

منطقه سنگ نوردی کشار

• آدرس: شهر تهران، جاده سولقان، روستای کشار (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: میانه تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: -
• برترین زمان صعود: بهار و پاییز

منطقه سنگنوردی کشار در نزدیکی روستای کشار، در ارتفاعات شمال غرب شهر تهران قرار گرفته است. برای رسیدن به منطقه بعد از پیاده شدن از خودرو احتیاج به 20 تا 30 دقیقه پیاده روی است. سنگ های آهکی فراوانی در این منطقه سنگ نورردی قرار گرفته است و همین باعث شده است تا بیش از 50 مسیر بولدرینگ برای تمرین وجود داشته باشد. درجه سختی مسیر ها از 6a تا 8b+ (میانه تا حرفه ای) است. روستای کشار 1,800 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. برترین زمان برای تمرین در این منطقه سنگ نوردی بهار و پاییز است و بهتر است در تابستان، به علت شدت گرما از تمرین در حوالی ظهر بپرهیزید. امکان برپایی کمپ در منطقه سنگ نوردی کشار وجود دارد؛ اما ماشین خود را باید کنار جاده پارک کنید.

منطقه سنگ نوردی ورده

• آدرس: استان مرکزی، 40 کیلومتری شمال شهر ساوه، روستای ورده (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: مبتدی تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 30 متر
• برترین زمان صعود: بهار، تابستان و پاییز

در حاشیه روستای ورده در استان مرکزی، منطقه سنگ نوردی ورده قرار گرفته است. برای رسیدن به آن احتیاجی به پیاده روی نیست. این منطقه 13 مسیر دارد، که طول بلندترین مسیر 30 متر و کوتاه ترین 14 متر است. مسیر ها با درجه سختی از 5/9 تا 5/14a (مبتدی تا حرفه ای)، برای صعود سرطناب و ابزار گذاری مناسب هستند. منطقه سنگ نوردی ورده 1,600 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و امکان پارک خودرو و کمپینگ در مجاور دیواره فراهم است

دیواره بیستون

• آدرس: استان کرمانشاه، شهر بیستون (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: میانه تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 1,200 متر
• برترین زمان صعود: فصل بهار، اواخر تابستان و اوایل پاییز

کوه بیستون یکی از کوه های تاریخی ایران است؛ که وقایع نگران، شعرا و نویسندگان با نام بردن از آن در آثارشان، جایگاه ویژه ای در تاریخ به این کوه داده اند. شمال غربی این کوه با کوهستان پرآو هم مرز است. ارتفاع کوه بیستون از سطح دریا 2,780 متر و ازتفاع دیواره بیستون در جبهه جنوبی این کوه، 1,300 متر است که به شکل یک قوس نیم دایره ای دیده می گردد. این دیواره با هفت کیلومتر عرض، بزرگ ترین دیواره ایران و پنجمین دیواره بزرگ دنیا است.

دیواره بیستون چهار جان پناه دارد. در نتیجه زحمات سنگنوردان در طی چند دهه اخیر حدود 70 مسیر روی این دیواره تا قله یا تا روی خط الراس آن گشایش شده است. این دیواره دارای سه قسمت است، که هر قسمت مثل پله ای بزرگ به نظر می رسد. از مسیر های مختلف دیواره بیستون می توان یال سخت، نگین، کام اژدها و هری رست را نام برد. دیواره این کوه آهکی است. به همین علت توصیه می گردد که به علت احتمال ریزش، در زیر دیواره کمپ نکنید.

دیواره علم کوه

• آدرس: استان مازندران، شهرستان کلاردشت، منطقه تخت سلیمان (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 450 متر
• برترین زمان صعود: تابستان

علم کوه دومین قله بلند ایران است که به علت دیواره ای در جبهه شمالی خود، معروفیت دنیای دارد. این کوه در ناحیه تخت سلیمان قرار گرفته است؛ منطقه ای که تعداد زیادی از کوه های بالای 4,000 متر رشته کوه البرز را در خود جای داده است. دشواری صعود به دیواره علم کوه سبب شده تا همگان آن را به عنوان K2 یا هیمالیای ایران بشناسند. این عناوین برای سنگ نوردان تازه کار و کم تجربه هشداری است؛ تا قبل از اینکه آمادگی لازم به جهت صعود این دیواره را کسب ننموده اند، خیال آن را از سرشان بیرون نمایند. بعلاوه باید توجه داشت که معیار سنجش سختی مسیر کوه های مرتفعی، مانند علم کوه فقط سختی مسیر و طول مسیر نیست؛ بلکه عامل ارتفاع از سطح دریا را نیز باید مد نظر داشت.

دیواره علم کوه جایی برای تمرین نیست؛ بلکه مکانی، جهت به چالش کشیدن سنگنوردان حقیقی است. نزدیک ترین شهر به این دیواره، کلاردشت است که در 20 کیلومتری آن قرار گرفته است.

سنگ دیواره علم کوه از جنس آذرین متخلخل است. نخستین افرادی که متوجه این ناهمواری ارزشمند از جهت ارزش ورزش کوهنوردی شدند، افرادی آلمانی و فرانسوی بودند و این مسئله از نام برخی از مسیر های گشایش شده معین است. این کوه همیشه مورد توجه بسیاری از افراد چه در داخل و چه در خارج از کشور بوده است. دهه های 1360 و 1370 اوج فعالیت و ثبت رکورد دیواره نوردان و سنگ نوردان روی دیواره علم کوه بود. از مشهورترین مسیر های این دیواره می توان مسیر های روست علایی، همدانی ها، کریستال فال، کرمانشاهی ها و لهستان58 را نام برد.

دیواره پل خواب

• آدرس: استان البرز، شهر کرج، کیلومتر 35 جاده چالوس (مشاهده روی نقشه)
• درجه سختی: مبتدی تا پیشرفته
• حداکثر ارتفاع: 150 متر
• برترین زمان صعود: بهار و تابستان

دیواره پل خواب در نزدیکی روستایی با همین نام، در جاده چالوس و در 35 کیلومتری کرج قرار گرفته است. ارتفاع این دیواره از سطح دریا 2,350 متر است. چندین مسیر از 20 تا 150 متر روی دیواره پل خواب با درجه سختی های متفاوت گشایش شده است که می توان از بین آن ها به پرستو ها، کرجی ها، شقایق (5/12)، داوودی، ایران و شیرین (5/10d) اشاره نمود. مدت زمان صعود با توجه به مسیر، از سه ساعت تا یک روز کامل فرق دارد. به علت تنوع مسیر ها، سنگ نوردان از همه سطوح برای تمرین به این منطقه می آیند. بعلاوه افرادی که قصد صعود به دیواره علم کوه را دارند، برای تمرین و کسب آمادگی به این مکان مراجعه می نمایند.

برای رسیدن به پای دیواره پل خواب، پس از اینکه ماشین خود را در کنار جاده کرج چالوس پارک کردید، باید حدود 15 دقیقه پیاده روی کنید. امکان کمپ کردن در پای دیواره وجود دارد. چندین ویلای اجاره ای، رستوران و مغازه در کنار جاده و در نزدیکی پل خواب موجود است.

درباره سنگ نوردی

سنگ نوردی ورزشی هیجان انگیز و مهیج است. این ورزش دیرزمانی زیر سایه ورزش کوهنوردی قرار داشت و به عنوان یک شاخه جداگانه به آن توجه نمی شد. این کشور های غربی بودند که به تدریج و نخستین بار آن گونه که شایسته سنگ نوردی بود به آن پرداختند. سنگ نوردی در تعریفی خلاصه یعنی پیمایشی که انسان در آن برای حفظ تعادل خود، مجبور است از دستانش هم استفاده کند. مهم ترین مسئله برای سنگ نورد انگیزه و علاقه او به این رشته است که محرک تمرین و پشتکار شخص می گردد.

صعودها در سنگنوردی به دو دسته صعود طبیعی و صعود مصنوعی تفکیک می شوند. در صعود طبیعی ورزشکار با استفاده از عوارض روی دیواره (طبیعی یا مصنوعی) انتقال وزن را انجام داده و در عرض یا ارتفاع حرکت می نماید؛ در مقابل، صعود مصنوعی به روشی گفته می گردد که در آن ورزشکار با استفاده از ابزارهای ساخته دست بشر مانند طناب، پله رکاب، کارابین و... به فعالیت می پردازد. باید در نظر داشت که این ابزارها در صعود طبیعی نیز با کاربری ایجاد حمایت مورد استفاده قرار می گیرند؛ اما اصل جابه جایی و انتقال وزن به وسیله عوارض روی دیواره (و نه ابزارها) انجام می گردد؛ حال آنکه در صعود مصنوعی، تمام وزن ورزشکار به این ابزار متکی است و انجام فعالیت بدون ابزارها ممکن نیست.

رشته های سنگنوردی

سنگنوردی دارای سه زیر رشته سرطناب، بولدرینگ و سرعت است و می توان در داخل سالن (روی دیواره های مصنوعی) یا در فضای باز (روی دیواره های طبیعی یا مصنوعی) به آن پرداخت.

سرطناب (Lead)

سرطناب شناخته شده ترین رشته سنگنوردی داخل سالن است که طی آن سنگ نورد به رسیدن به هریک از حمایت های میانی (اسلینگ) طناب حمایت خود را به دیواره متصل می نماید.

بولدرینگ (Bouldering)

در رشته بولدرینگ (یا سنگنوردی کوتاه) ازتفاع گرفتن در صعود مطرح نیست و سنگ نوردی روی صخره های کوتاه در طبیعت یا به صورت عرضی روی دیواره های داخل سالن با شیب های متفاوت انجام می گردد و فرد در آن از هیچ طناب و ابزاری برای حمایت استفاده نمی نماید؛ بلکه برای برقراری ایمنی فقط از تشک مخصوص سنگنوردی (Boulderpad) استفاده می گردد که قابلیت ضربه گیری لازم را با توجه به ارتفاع دارد.

سرعت (Speed)

همان طور که از نام این رشته پیدا است، هدف در این رشته، سریع ترین زمان ممکن برای رسیدن به نقطه ای معین در بالای دیواره است. سنگنوردان در این رشته به صورت حمایت از بالا به رقابت می پردازند.

سطوح سنگ نوردی

اندازه گیری درجه سختی یک مسیر سنگ نوردی کار ساده و دقیقی نیست. اگرچه این کار به وسیله باتجربه ترین و حرفه ای ترین افراد انجام می گردد، دارای خطا است. ورزشکاران سنگ نورد معمولا با توجه به موقعیت جغرافیایی، از دو روش دهدهی یوسمیتی (YDS) و روش فرانسوی (French) استفاده می نمایند. درجه سختی مسیرهای بولدرینگ نیز دارای شیوه ای جداگانه است.

روش دهدهی یوسمیتی یا YDS

روش YDS مخفف Yosemite Decimal System است که بیشتر در کشور های انگلیسی زبان رواج دارد و از واحد های اندازه گیری یارد و فوت در آن استفاده می گردد. در این سیستم هر درجه از سه بخش تشکیل شده است؛ برای مثال، در درجه 5.12a عدد پنج نمایانگر این است که مسیر درجه بندی شده، یک مسیر سنگ نوردی است؛ عدد 12 اندازه سختی مسیر را نشان می دهد که از و از عدد دو تا 15 متغیر است. حروف انگلیسی از a تا c نیز نشان دهنده دقت درجه بندی محسوب می شوند.

روش فرانسوی یا French

از روش فرانسوی در کشور های مختلف، به غیر از آمریکا استفاده گسترده ای می گردد. درجات این روش نیز به مانند روش یوسمیتی دارای سه قسمت است. برای مثال در درجه +7a، عدد هفت نمایانگر درجه سختی از یک تا 9 است؛ حرف a و علامت + برای افزایش دقت ایجاد شده اند تا سختی مسیر را تا حد ممکن نسبت به مسیر های مشابه معین کند.

درجه سختی بولدر

درجه سختی بولدرینگ با سیستم V از اعداد 0 تا 17 سنجیده می گردد. روش دیگر درجه بندی بولدرینگ، سیستم فونتن بلو (Fontainebleau) است که شباهت زیادی به روش فرانسوی دارد.

تجهیزات مورد احتیاج برای سنگ نوردی

سنگ نوردی حرفه ای، بدون تجهیزات ایمنی و یاریی امری ناممکن است. تجهیزات مورد احتیاج این رشته با توجه به سطح ورزشکار از مبتدی تا پیشرفته، درجه سختی مسیر و رشته سنگنوردی فرق دارد. در ادامه برخی از تجهیزات اولییه و اساسی مورد احتیاج افراد یا تیم ها را معرفی نموده ایم.

کفش سنگ نوردی

کفش مخصوص سنگ نوردی اولین و واجب ترین ابزار برای یک سنگنورد است. طراحی این کفش ها پای سنگنورد را در حالت خاصی قرار می دهد که اتکا روی کوچک ترین گیره های طبیعی یا مصنوعی برای او فراهم می گردد؛ بعلاوه جنس این کفش ها علاوه بر مقاومت در برابر خراشیدگی و تماس با سطوح سخت، با فراهم کردن اصطکاک کافی بین پای ورزشکار و نقطه اتکا احتمال سرخوردن را کاهش می دهد.

پودر و کیسه پودر

پودر سنگنوردی معمولا از منیزیم مایع یا پودر منیزیم تشکیل شده است و با جذب آب روی پوست که حاصل از تعریق یا خیسی برخی محیط های طبیعی است، احتمال سرخوردن دست را کاهش می دهد و یاری می نماید سنگنوردان راحت تر گیره ها را بگیرند.

کلاه ایمنی

یکی از تجهیزات بسیار مهم سنگ نوردی، کلاه ایمنی است که هنگام سقوط شخص مانع از برخورد سر او با دیواره می گردد و در صورت ریزش دیواره نیز از جان او محافظت می نماید.

طناب

طناب کوهنوردی با توجه به جنس، بافت، مقدار ارتجاع، طول و مقاومت انواع مختلفی دارد که در رشته های مختلف کوهنوردی، سنگنوردی، دره نوردی، غارپیمایی و... مورد استفاده قرار می گیرد. طناب یکی از ابزارهای اساسی برای تمام تیم های سنگنوردی است و در ایمنی افراد نقش حیاتی دارد.

هارنس

هارنس یا صندلی وسیله ای است که سنگنورد با پوشیدن آن می تواند طناب حمایت را به خود متصل و سایز تجهیزات مانند کیسه پودر، کارابین و... را با خود حمل کند. هارنس انواع مختلفی دارد که با توجه به احتیاج ورزشکار و کاربری آن، دارای ویژگی های مختلفی است.

کارابین

کارابین یکی از معروف ترین ابزار سنگنوردی است و اساسی ترین نوع اتصال در این رشته به شمار می رود. از کارابین برای اتصال طناب به کارگاه های درون مسیر استفاده می گردد و اتصال درست آن نقش اساسی در حفظ ایمنی ورزشکاران دارد. کارابین ها انواع مختلفی دارند که کارابین ساده، کارابین پیچ و کارابین HMS از شناخته شده ترین آن ها هستند.

چنانچه تجربه صعود از دیواره های مصنوعی یا طبیعی را داشته اید، از علاقه مندان به سنگنوردی هستید یا اطلاعاتی در مورد این رشته چالش برانگیز دارید، نظرات خود را با ما و کاربران خبرنگاران به اشتراک بگذارید.

پرسش های متداول

برترین مکان ها برای سنگ نوردی در ایران کدامند؟

منطقه سنگ نوردی ازگی، منطقه سنگ نوردی برغان، منطقه سنگ نوردی بند یخچال، منطقه سنگ نوردی کشار، منطقه سنگ نوردی ورده، دیواره بیستون، دیواره علم کوه، دیواره پل خواب

تجهیزات اصلی سنگ نوردی چیست؟

لباس، کفش، طناب، هارنس، کلاه ایمنی، کارابین

ویژگی های اصلی سنگ نوردی چیست؟

به چالش کشیدن توانایی های فیزیکی، قدرت ذهنی، سرعت عمل، کار گروهی

سنگنوردی دارای چند رشته است؟

سنگنوردی دارای سه زیر رشته سرطناب، بولدرینگ و سرعت است