خبرنگاران ناشنوایان و چالش حرف زدن با ماسک - علی آباد جدید

ناشنوایان، نیمه شنوایان و کم شنوایان در کشور با شیوع ویروس کرونا و رواج ماسک زدن مردم با مشکل ارتباط گیری و از دست دادن توانایی لبخوانی روبرو شدند؛ مسئله ای که هر روز آنها در زندگی روزمره از خرید در سوپرمارکت ها تا مواقع اضطراری مانند بستری در بیمارستان ها با آن دست و پنجه نرم می نمایند.

به گزارش خبرنگاران و طبق آمار بهزیستی حدود 150 هزار نفر از ناشنوایان، نیمه شنوایان و کم شنوایان در کشور تحت پوشش بهزیستی هستند که در شرایط کنونی شیوع کرونا با مسائل ارتباطی نیز روبرو هستند و بیم آن می رود که دچار انزوای اجتماعی شوند زیرا بسیاری از ناشنوایان برای برقراری ارتباط موثر با دیگران از لب خوانی استفاده می نمایند و این روزها با قرمز شدن شرایط کرونا در بسیاری از استان های کشور، مردم هر روز بیشتر از گذشته از ماسک استفاده می نمایند و ناشنوایان نیز بیش از گذشته به برقراری ارتباط احتیاج دارند.

این احتمال وجود دارد که ناشنوایان در بیمارستان بستری شوند که آنگاه مسائل آنان دو چندان می گردد زیرا تجهیزات حفاظتی کادردرمانی بسیار بیشتر از مردم عادی است و اغلب نیز با زبان اشاره آشنایی ندارند.

قوانینی مانند فاصله اجتماعی کار ناشنوایان را برای برقراری ارتباط بسیار سخت نموده است، ناشنوایان با شیوع کرونا و رواج ماسک زدن، ناگهان، قدرت لبخوانی خود را از دست دادند و زندگی آنها بسیار سخت شد.

مردم به ویژه در اماکن عمومی، ادارات و شلوغ می ترسند ماسک خود را بردارند و البته حق هم دارند اما فرد ناشنوا در این شرایط شاید به شدت برای انجام کارهای خود احتیاجمند به ارتباط گیری باشند اما شاید مردم از آنها توقع برقراری ارتباط به وسیله تله پاتی را داشته باشند یا اینکه غرولند نمایند که چرا آنها با خود، یک نفر همراه شنوا نیاورده اند.

ماسک های شفاف یا شیشه ای در این روزها راهکاری برای برقراری ارتباط ناشنوایان با افراد شنوا عنوان شده و در ایران نیز حتی کارگاه هایی برای فراوری ماسک ویژه نابینایان با استفاده از طلق شفاف، فعالیت خود را شروع نموده اند اما اینکه شرایط و کیفیت این ماسک ها چگونه است را یکی از فعالان حوزه ناشنوایی در ایران در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران شرح داده است.

جمع شدن بخار در ماسک های شیشه ای ایرانی

مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران می گوید: ناشنوایان در کنار به کارگرفتن زبان اشاره، از لبخوانی هم برای برقراری ارتباط، استفاده می نمایند. ماسک زدن امکان برقراری ارتباط را برای ناشنوایان ناممکن می نماید و کم شنوایان و نیمه شنوایان نیز ممکن است صدا را از زیر ماسک خیلی ضعیف دریافت نمایند یا اینکه سمعک آنها خراب باشد و متوجه صحبت های طرف مقابل نشوند.

سمیرا بهرامی در گفت و گو با خبرنگار خبرنگاران با اشاره به امتیاز ماسک های شیشه ای ویژه ناشنوایان می افزاید: تعدادی از این ماسک های شیشه ای به بازار آمد و من به عنوان مترجم زبان اشاره از این ماسک های شیشه ای استفاده کردم اما متاسفانه زیر این ماسک ها، بخار جمع می شد و شخصا نتوانستم از این ماسک ها استفاده کنم.

وی ادامه می دهد: تعدادی ماسک های دیگر نیز از آمریکا یا کانادا آمده است که کلا شیشه ای است و بخار جمع نمی نماید و ناشنوایان راحت می توانند آن را استفاده نمایند، اما متاسفانه تا الان که به دست ما نرسیده است. نمی دانم این ماسک ها وارد ایران شده یا نه اما اگر وارد شده باشد، صد در صد بسیار گران است و مورد استفاده آن به ویژه برای مترجم های زبان اشاره است که می خواهند به ناشنوا خدمات بدهند.

مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران می گوید: همچنین پزشکان و پرستاران در مراکز پزشکی هنگامیکه فرد ناشنوا آنجا بیاید، باید ماسک شیشه ای داشته باشند تا ناشنوایان متوجه لبخوانی آنها شوند.

بهرامی از مسئولان سازمان بهزیستی خواست تا نسبت به تامین اینگونه ماسک ها برای ناشنوایان اقدام نمایند و می افزاید: شنیده ایم که هزینه این ماسک ها خیلی زیاد است و هرکسی نمی تواند از آن استفاده کند. شرایط معیشتی اغلب ناشنوایان نیز طوری نیست که بتوانند این ماسک های گران را تهیه نمایند.

از دست دادن امکان لب خوانی با زدنِ ماسک و افسردگی ناشنوایان

آلاء معیری یکی دیگری از اعضای کانون ناشنوایان ایران نیز در این باره به خبرنگار خبرنگاران می گوید: گذاشتن ماسک مانع ارتباط و برقراری با افراد ناشنوا است به خاطر اینکه حس شنیداری ناشنوایان در حقیقت به وسیله لبخوانی است درغیراینصورت صحبت های دیگران را متوجه نمی شوند چون افراد عادی (شنوا) زبان اشاره را بلد نیستند.

وی ادامه می دهد: بیشتر ناشنوایان با شیوع کرونا، علاوه بر تاثیر محیط بیرونی یعنی همان روزمرگی زندگی، دچار افسردگی حاد نیز شده اند و این تاثیر بسیار زیادی در ضعف سیستم ایمنی بدن ایجاد می نماید. ناشنوایان نمی توانند با وجود ماسک هایی که جلوی لبهای دیگران گرفته می گردد، ارتباط برقرار نمایند.

این عضو کانون ناشنوایان ایران می گوید: یکی از نیمه ناشنوایان کار فوری درمورد بیمه داشت اما هنگامیکه به اداره بیمه مراجعه کرد با این صحنه روبرو شد که همه افراد پشت باجه با ماسک نشسته اند؛ وقتی به باجه مورد نظر رسیدم باید خودم را کم شنوا معرفی کردم و از آنان خواستم از همان فاصله دور، ماسک را مقداری پایین بیاورند تا بتوانم لبخوانی کنم یا اینکه برایم بنویسند تا متوجه شوم.

معیری تاکید می نماید: متاسفانه چون اغلب افراد در خصوص افراد ناشنوا آگاهی لازم را ندارند، صدا را بلند می نمایند که این هیچ فایده ای ندارد به خاطر اینکه ناشنوا و کم شنوا باید لبخوانی کند.

ضرورت فراوری ماسک شفاف برای ارتباط با ناشنوایان

رییس سازمان بهزیستی در پاسخ به سوال خبرنگار سلامت خبرنگاران درباره مسائل ویروس کرونا برای ناشنوایان می گوید: از استانداران خواستیم شرایطی فراهم گردد که ماسک های شفاف فراوری گردد تا افرادی که با ناشنوایان در ارتباط هستند استفاده نمایند.

وحید قبادی دانا می افزاید: هنگامیکه کسی ماسک می زند، امکان لب خوانی برای ناشنوایان وجود ندارد و در نتیجه افرادی که با ناشنوایان در ارتباط هستند باید از ماسک هایی استفاده نمایند که در قسمت دهان شفاف باشد.

مسائل ناشنوایان در ارتباط با کادر درمانی

گیتا موللی عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی نیز از اهمیت ارتباط بین ناشنوایان و کادر درمانی می گوید: تا به امروز افراد ناشنوا و کم شنوا هم در میان بیماران کرونایی بوده اند که برقراری ارتباط بین آنان و کادر درمانی بیمارستان ها از ضروریات درمان محسوب می گردد.

وی با اشاره به لزوم استفاده از ماسک های شفاف از سوی کادر درمانی می افزاید: درحال حاضر، بسیاری از ناشنوایان و کم شنوایان از روش زبان اشاره برای صحبت کردن با دیگران استفاده می نمایند و ممکن است که از روش گفتاری هم استفاده نمایند اما ضمن آنکه کاملا به زبان گفتاری مسلط نیستند، شرایط سخت شنیداری مانند وجود سرو صدای مزاحم در محیط، فاصله فیزیکی با فرد مقابل یا عدم توانایی در لب خوانی به دلیل وجود ماسک بر روی دهان اعضای کادر درمانی، سبب می گردد تا در برقراری ارتباط با کادر درمانی دچار مشکل شوند.

ضرورت رواج ماسک های شفاف در ادارات

با توجه به اینکه نظر به شرایط قرمز کرونا در کشور، بهترین راه پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، ماسک عنوان شده، برداشتن آن می تواند خطراتی را متوجه همه اقشار کند بنابراین بهترین راه رفعن مسائل کرونا، ترویج استفاده از ماسک های شیشه ای به ویژه در ادارات و مراکز درمانی است یا اینکه حداقل یک نفر در اداره هایی که مراجعه نماینده زیاد دارد یا در مراکز درمانی این ماسک ها را داشته باشد تا بتواند در صورت لزوم از آنها استفاده کند.

البته با توجه به هزینه های ماسک در مکان های دیگر فعلا که مردم از ماسک های شیشه ای استفاده نمی نمایند، می توان از نوشتن استفاده کرد.

راهکار بهتر این است که سازمان های دست اندرکار و خیران هزینه های تامین ماسک های شیشه ای و شفاف باکیفیت را برای ناشنوایان، افراد شنوا در اداره ها و اماکن عمومی، کادر درمان و مترجمان زبان اشاره را برعهده گیرند.

گزارش از سادات حسینی خواه