موانعی برای ترس از ریسک پذیری - علی آباد جدید

• یک بار امتحان کردم و جواب نداد. فلان تبلیغاتی که برای من فلان اندازه هزینه داشت تاثیری در بازار کار شرکت و معروف شدن آن نداشت. یا راه اندازی یک فروشگاه اینترنتی از من زمان زیادی گرفت و نتوانست جوابگوی سرمایه ای که برای آن اختصاص دادم بگردد. بله. درست است! ولی تجارت، هزینه دارد. مشتری متعهد به بازپرداخت ایده های شما نخواهد بود! بازاریابی قسمتی از فروش است. یک تجربه شکست خورده نباید بتواند شما را از انجام کار درست منع کند.
• اگر آن امکانات را داشتم… هیچ وقت حسرت داشتن فلان کامپیوتر یا فلان برنامه کامپیوتری را نخورید. به بسیاری از اهداف، با وسایلی بسیار ساده می توان رسید. کار هم همین است. بجنگید و خودتان را از مخمصه رها کنید.
• الان وقتش نیست! ایده های مختلف یک مدیر به امید موقعیت و زمان بهتر درون کشوی میزش یا داخل یک برنامه کامپیوتری خاک می خورد. بسیاری از این کسب و کارها به علت داشتن مدیرانی که مدام تردید دارند، برای شروع یک ریسک درجا می زنند. به علت توهم مدیر یک شرکت، بسیاری از مسائل به زمان مناسب موکول خواهد شد. غافل از اینکه به کار بستن یک ریسک خیلی از مواقع کم هزینه تر از اشتباهاتی است که برای راه اندازی یک کار انجام می دهیم.
• هنوز روی یک برنامه خوب کار می کنم. به جای این عبارت بگویید گام اول را برداشته و برای هر اتفاقی هم آماده ام. خیلی از افراد ریسک کردن را به تعویق انداخته به این بهانه که می خواهند یک برنامه ریزی دقیق و بی عیب داشته باشند. ولی این برنامه بی عیب شما می تواند آنقدر طول بکشد که هرگز اجرا نگردد. برنامه ریزی خوب است ولی نه به قیمت از دست رفتن موقعیت ها!

• این ایده خوب است ولی برای این موقعیت نه. این جمله یعنی به تعویق انداختن هدف. اگر با هر تغییری در اهداف بخواهید تصمیم گیری را از پله اول شروع نموده، هرگز به مرحله اجرا نمی رسید. زیرا تغییر برنامه یعنی دوباره کار را متوقف کردن و تلف کردن زمان.
• حالت تدافعی برای شکست نخوردن. یکی از راه های فرار معمول مدیران به کار بردن این جمله است که برای حفظ حداقل های شرکت در پی ریسک کردن نخواهیم رفت. ولی این موضوع نباید بهانه ای برای کم کردن کوشش شما باشد. مسوولیت مالی هر شرکت در قبال کارمندانش بدون شک یکی از مهم ترین مسائل آن است. ولی میانه روی های طولانی و فرار های متعدد از ریسک کردن باعث موفقیت یک شرکت نمی گردد.
• سری که درد نمی کند چه نیازی به بستن دارد؟ وقتی شرایط برای یک شرکت بحرانی می گردد، خیالتان برای ریسک کردن راحت است. چراکه راهی جز این وجود ندارد. اگر دست به کار نشوید شرکت به تباهی میرسد. ولی برای شرایط آرام و معمولی چه تصمیمی عاقلانه است؟ آیا به داشته هایتان قانع هستید؟ یکی از دلایلی که می تواند به نارضایتی مشتری بیانجامد، یکنواخت بودن محصول و خدمات است. مشتری دوست دارد تا موارد مختلف را امتحان کند.
• در نهایت به آن می رسم. فرض کنید یک فروشنده بخواهد تمام اطلاعات مورد نظر را برای یافتن و جذب یک مشتری فهرست کند. یک علت بسیار موجه؛ ولی یک کار بی فایده! شما هرگز نمی توانید با جمع آوری اطلاعات پیشرفت کنید. این دروغ که نهایتا به آن چیز دست پیدا می کنم را از سرتان بیرون کنید. اگر بخواهید تمام وقت تان را برای کارهای مقدماتی بگذارید، کسب وکارتان آنقدر زنده نمی ماند که بخواهد از آنها استفاده کند.

در انتها باید به این موضوع اشاره نمود، افرادی که از ریسک کردن فرار می نمایند، در دنیای ساختگی و دور از واقعیت خودشان زندگی می نمایند. آنها آسودگی و درآمدهای موقتی حال حاضرشان را به بهای پیشرفت درازمدت شرکت به دست می آورند. آنها با بهانه به ظاهر منطقی ولی پوچ، درواقع درخصوص وظایفشان تاخیر انجام می دهند.