با اشکان خطیبی و پویش من باهاتمِ او

به گزارش علی آباد جدید، روزنامه همشهری - الناز عباسیان: ویروس کرونا سرزده از راه رسید و تمام جهان را درگیر خودش کرد. این روز ها شرایط زندگی و انجام کار های روزمره برای همه سخت شده، ولی در این میان اقشار ضعیف و گروه های آسیب پذیر جامعه بسیار در مضیقه اند. در اغلب کشور های جهان افراد برجسته و شخصیت های مهم و محبوب مردم، پیشقدم شده و با حمایت های اقتصادی خود، باری هر چند کوچک از دوش مردم محروم و ضعیف برداشته اند. در کشور ما هم گرچه این یاری ها کم و بیش آشکارا یا در خفا اجرا شده، اما انتظار ها از هنرمندان و افراد شاخص جامعه در روز های کرونایی بیشتر بوده و احتیاج جامعه به همدردی معنوی و مادی این افراد بیشتر احساس می شد.

با اشکان خطیبی و پویش من باهاتمِ او

تا اینکه اشکان خطیبی، بازیگر تئاتر و سینمای ایران، در اقدامی تحسین برانگیز در صفحه اینستاگرامی خود از اهالی فرهنگ و هنر کشور برای پیوستن به پویش حمایت هنرمندان از مردم در قرنطینه دعوت کرد. خطیبی با پخش یک ویدئو با تاکید بر اینکه مردم کشورمان در یاری رساندن به همدیگر از هنرمندان و دیگر چهره های کشوری پیشی گرفته اند، از همکاران خود در عرصه فرهنگ و هنر کشور خواست تا اگر توان اقتصادی دارند و تا جایی که از دستشان برمی آید مخارج خانواده های مستضعف کشور را تقبل نمایند. بسیاری از کاربران از این چالش استقبال نموده و آن را ایده بسیار خوبی برای یاری به مردم خواندند. به گفته کاربران، این روز ها جای خالی سلبریتی های ایرانی در همراهی با مردم احتیاجمند بسیار احساس می گردد که خوشبختانه قدم اول برداشته شده است. به این بهانه سراغ اشکان خطیبی رفتیم تا درباره این پویش و نحوی اجرای آن و همچنین میزان استقبال چهره های شناخته شده بیشتر برایمان بگوید.

آقای خطیبی کمی از پویشی که با هشتگ من باهاتم در صفحه اینستاگرامی خود منتشر کردید و مورد استقبال نهاده شد برایمان بگوید؟ چطور این موضوع به ذهن شما رسید و این پویش را راه انداختید؟

در همین ابتدای کلام بر یک نکته تاکید می کنم و آن این است که این پویش را من شخصا راه نینداخته ام. حمایت مادی و معنوی هنرمندان از مردم به تازگی به ذهن من نیامده، زیرا قبل از من هم هنرمندان زیادی این دغدغه ها را داشتند و حتی یاری می کردند. من فقط با توجه به اتفاقاتی که شیوع ویروس کرونا برای اقشار ضعیف جامعه ایجاد نموده این پویش را به صورت علنی راه انداخته ام یا بهتر است بگویم کمی برای آن تبلیغ نموده ام. اغلب هنرمندان و افراد شاخص حمایت می نمایند و من هم یکی از آن ها هستم. باز هم تاکید می کنم که مسئله اینگونه نیست که من الان در شرایط کرونایی این پویش را راه انداخته باشم و هنرمندان تازه یادشان افتاده که یاری نمایند. بی شمار هنرمند داریم که در طول این سال ها خانواده های محرومی را حمایت نموده و فرزندان بی سرپرستی را تحت پوشش و سرپرستی خود قرار داده اند. فقط علنی نمی گردد. این بار به خاطر شرایط بحرانی و حادی که در جامعه ایجاد شده است و برای اینکه افراد شاخص را بیشتر تشویق کنیم این پویش را علنی کردیم. ناگفته نماند هدف دیگری که این پویش دارد این است که به مردم عزیز کشورمان بگوییم که ما کنار آن ها هستیم و هیچ فرقی با آن ها نداریم. این واژه ساختگی و نامأنوس سلبریتی کارکردی غیر از فاصله انداختن بین هنرمندان و مردم نداشته است و ما کوشش می کنیم با این پویش به مردم و دردهایشان نزیک تر شویم و در حد توان کاری برایشان انجام دهیم.

جرقه راه انداختن این پویش چطور در ذهنتان زده شد؟

همانطوری که می دانید جهان به سمت کوچک تر شدن و به عبارتی تبدیل شدن به دهکده جهانی سوق داده می گردد. شیوع بیماری کرونا هم ناخواسته موجب شد تا یک به یک به واحد کل در جهان تبدیل شویم. یعنی الان همه ما در این گوشه جهان خبر داریم که مثلا در کشور های اروپایی چه تعداد مبتلا به ویروس کرونا و چه تعداد قربانی دارند. صرف رصد کردن همین اتفاقات منطقه کافی است تا از میزان همه گیر شدن این بیماری و مسائل پیرامون آن مطلع شویم. در همین اثنا چندی پیش متوجه شدم خواننده های ترک برای حمایت از مردم این کار را کردند. دیدم با توجه به دستمزد هایی که بازیگران ایرانی می گیرند شاید کار کمی سخت باشد، زیرا 95 درصد بازیگران ایرانی که چنین درآمد هایی ندارند و تنها درصد کمی از آن ها دستمزد های چند صد میلیونی می گیرند. اما این ایده اجرایی و عملی بود؛ اینکه شما بتوانی مخارج تعدادی از خانواده های بی بضاعت را تا چند ماه متقبل شوی و پشت مردم در این روز های سخت باشی.

استقبال افراد شاخص و هنرمندان از این پویش چطور بود؟

برخلاف صحبت شما من معتقدم هنوز استقبال خوبی از این پویش نشده است. تا به امروز تعدادی از هنرمندان و ورزشکاران و افراد خیرخواه در این پویش مشارکت نموده اند، اما انتظار ما این است که افراد بیشتری به آن بپیوندند چرا که تعداد احتیاجمندان و خانواده های مستضعف بسیار بیشتر از سطح یاری های ماست.

به نکته خوبی اشاره کردید و آن هم تعداد و نحوه شناسایی خانواده های بی بضاعت است. این کار چطور صورت می گیرد؟

تا به امروز حدود 3 هزار خانواده شناسایی شده است. من از بین 3 هزار خانواده ای که تا به امروز خودم رصد نموده ام چیزی حدود 400 خانواده را توانسته ایم با یاری دوستان تحت پوشش قرار دهیم. طبق آنالیز های اجرا شده برای اهدای یاری های اقتصادی بلاعوض به همین 3 هزار خانواده شناسایی شده تا به امروز، ما هم اکنون چیزی حدود 5 تا 6 میلیارد تومان یاری های نقدی احتیاج داریم که تا الان تنها یک میلیارد تومان آن تامین شده است؛ بنابراین هنوز هم راهی طولانی داریم و کارمان زیاد است.

افراد شاخص جامعه به چه صورت می توانند در این پویش مشارکت نمایند؟

هر هنرمند یا فرد شاخص که تمایل دارد می تواند تا آخر بهار هزینه یک یا چند خانواده را بپردازد و یا اگر ملکی دارد که آن را اجاره داده است، اجاره آن را نگیرد تا مردم این شرایط سخت را پشت سر بگذارند. اهل شعار دادن نیستم، اما بی شک این اقدام ارزشمند آنها، هم پیش خدا و هم خلق خدا دیده شده و تاثیر و انرژی مثبت خود را در زندگی افراد خواهد گذاشت.

شما پیش تر هم در امور خیریه فعالیت و تجربه این چنینی داشته اید؟

من سفیر انجمن اوتیسم بودم و چند سال پیش با یاری های مردم مبلغی را جمع آوری کردیم تا برای این انجمن که خانه مستقلی نداشت، یک خانه بخریم.

عکس العمل و واکنش مسئولان به این اقدام شما چطور بود؟

برای من اصلا مهم نیست، چون از اول هم روی یاری آن ها حسابی باز ننموده بودم.

بگذارید سؤالم را کمی واضح تر بپرسم در پی حرف و حدیث ها پیرامون یاری های بعضی سلبریتی ها به زلزله زدگان کرمانشاه که در همان زمان نیز حاشیه هایی به همراه داشت حساب بانکی تعدادی از این افراد مسدود شد. شما این مشکل را چگونه می خواهید رفع کنید؟

من هیچ شماره حسابی اعلام نکردم که کسی بخواهد به حساب من یا اطرافیان من پولی واریز کند. من با صراحت اعلام می کنم که هیچ پولی به دست ما نرسیده و نخواهد رسید. فرایند کار ما به این شکل است که افراد که داوطلب به یاری های مادی هستند مبلغ را به حساب همان سرپرست های خانواری که قبلا شناسایی و معرفی شده اند واریز می نمایند. نکته دوم اینکه من که از مردم عادی تقاضای یاری نکردم. این یک پویشی است که افراد شاخص در رشته های مختلف هنری، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و... برای یاری به مردم دعوت شده و آن ها خودشان متولیان اصلی کار هستند. قرار است هر کسی که به قول معروف دستش به دهانش می رسد و توانایی یاری به دیگران را دارد پیشقدم گردد. قرار است به این افراد، خانواده های احتیاجمند واقعی را معرفی کنیم و آن ها بی واسطه و با حفظ شأن و آبروی افراد یاری هایشان را به دست خانواده ها برسانند.

شما در صحبت هایتان به افراد شاخص جامعه اشاره کردید. مردم عادی چطور؟ آن ها هم می توانند در پویش شما شرکت نموده و از این طریق یاری های مادی خود را به دست خانواده های بی بضاعت برسانند؟

بله افراد معمولی هم می توانند به این چالش بپیوندند تا از این دوستان معروف و محبوب جامعه عقب نمانند. همچنین قرار شده است که صاحبان برند های معروف و مهم در این پویش ما را همراهی نمایند و ما منتظر قطعی شدن یاری های آن ها هستیم و فعلا اسمی از آن ها نمی برم. بهتر است به مذاکره قطعی برسیم و بعد از این برند ها اسم ببرم.

میزان خاصی برای یاری ها تعیین است؟

با توجه به شرایط خانواده از حداقل یک میلیون و نیم تا 4 میلیون به حساب خانواده ها واریز می گردد تا بتوانند تا سرانجام فصل بهار زندگی شان را سپری نمایند.

بگذارید کمی فضای تبادل نظر را تغییر داده و از احوالات این روز های خودتان بپرسیم. پیش از ایام قرنطینه مشغول بازی در فیلم بودید؟

نه، من از سال 92 در سینما و تلویزیون حضور ندارم و تمام فعالیت هنری های نمایشی من به سالن های تئاتر ختم می گردد. در روز های سرانجامی 98، 2 نمایش چخوف خوانی زیرنظر نماینده فدراسیون روسیه و پزشک نازنین را به عنوان کارگردان روی صحنه بردم که تقریبا با 50 بازیگر نوجوان کار می کردم. در شب ششم اجرا به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی نمایش ها کار متوقف شد. بعد از گذشت این ایام قطعا فعالیت ها را از سر خواهیم گرفت. از آن روز که تقریبا اوایل اسفند بود تا الان در خانه بودم. جز حضور در برنامه پانوروما که یک برنامه اینترنتی تبادل نظر محور بود و فقط یک جلسه فیلمبرداری داشتم کار دیگری انجام ندادم. کار پویش را هم با جدیت از خانه دنبال می کنم مگر موارد ضروری که بخواهم از خانه خارج شوم که در این شرایط اصول بهداشتی در این زمینه را کامل رعایت می کنم.

در صحبت هایتان از کم کاری در تلویزیون و سینما گفتید که برای ما هم جای سؤال بود. اگر تمایل دارید در این باره برایمان بگویید.

نه، به نظرم خیلی زمان از آن روز ها گذشته و ارتباطی به این تبادل نظر ندارد و بهتر است سرصحبت را باز نکنیم.

در ایام قرنطینه و ماندن در خانه مشغول چه کاری بودید؟

بیشتر وقتم را با مطالعه و ترجمه پر کردم. در این روز ها 2 نمایشنامه جدید ترجمه نموده و یک نمایشنامه جدید هم نوشتم. یک شرکت هم در استرالیا در حوزه آثار هنری و فیلم ثبت نموده ام که در نخستین اقدام قرار است که یک جور کنش استعدادیابی در شهرستان های تهران داشته باشیم که فعلا کار متوقف شده و درگیر این پویش شده ام. بعد از این پویش کار استعدادیابی را دنبال خواهم کرد.

خطیبی؛ سفیر اوتیسم

اشکان خطیبی پیش تر چند سالی سفیر انجمن اوتسیم ایران بوده و فعالیت های داوطلبانه ای در این انجمن داشته است. او در برنامه های مختلف این انجمن به عنوان سخنران شرکت می نموده و معتقد است تا جایی که بتوانیم باید با صدای بلند به مردم درباره اوتیسم اطلاعات و مطلعی بدهیم؛ مردم ایران دغدغه های روزانه زیادی دارند و گاهی در میان این دغدغه ها باید موضوع مهمی را با صدای بلند به آن ها بگویی تا میان این همه سر و صدا، صدای شما را بشنوند. درست یا غلط آدم های شناخته شده و معروف، تریبون هایی دارند که ممکن است افراد عادی نداشته باشند. حالا که آدم هایی شبیه من تریبون داریم، باید برای دیگران کوشش کنیم. یکی از این کوشش ها می تواند این باشد که من به عنوان سفیر انجمن اوتیسم ایران با صدای بلند از افراد و ارگان هایی مانند دولت که می توانند کاری انجام دهند بخواهم تا درمیان تمام بودجه های موجه و غیرموجهی که تصویب می گردد، بودجه ای برای تمام انجمن هایی که کوشش می نمایند تا به مردم مطلعی دهند، اختصاص دهند.

اشکان و دغدغه های تئاتری اش

اشکان خطیبی بازیگر، خواننده و کارگردان سینما و تئاتر سال گذشته نمایش نفرین قحطی زدگان را به عنوان کارگردان روی صحنه برد و در نمایش پستچی پابلو نرودا ایفای نقش کرد. او پیشنهاد هایی برای اجرا های مختلف تئاتر دارد و می گوید: چرا امروز نمی توانیم تئاتر توریستی داشته باشیم؟ ما می توانیم تئاتر هایی برگرفته از فرهنگ خودمان داشته باشیم. نمایش های تخت حوضی، سیاه بازی و تعزیه هایی که شاید امروز برای مخاطب ایرانی گونه های آشنای نمایشی باشند برای مردمی که از اروپا، آمریکا و دیگر کشور ها می آیند جذاب و دیدنی هستند.

این گونه های نمایشی در هیچ جای جهان دیده نمی گردد و ما میراث دار چنین نمایش هایی هستیم. وقتی یک نفر از چین، ایران، یکی از کشور های عرب زبان یا هند و... به کشور های اروپایی می رود و شبح اپرا می بیند، این تئاتر ها وجهه توریستی بودن می گیرند. مردم خود این کشورها، این نمایش ها را نمی بینند و چرا ما باید تصور کنیم که نمی توانیم یا بضاعت اجرای تئاتر هایی را که می توانند تئاتر های توریستی ما باشند، نداریم؟

حمایت رامبد جوان از این پویش

حمایت هنرمندان از اقشار کم درآمد در فرهنگ ما باب بوده و همواره در بلایای طبیعی مانند زلزله یا سیل نشان داده اند که دست یاری به یکدیگر می دهند و در وقایع اخیر نیز شاید نخستین هنرمند ایرانی که خیلی زود به یاری مردم شتافت هدیه تهرانی بود. پرویز پرستویی هم چند وقتی است که با همکاری بعضی از پهلوانان کشتی ایران به یاری قشر ضعیف جامعه آمده است. در این بین، اما انگار هنوز جای کمپینی منسجم از هنرمندان برای یاری به اقشار آسیب پذیر جامعه خالی بود که اشکان خطیبی پیشقدم شد.

در میان هنرمندان، نخستین شخصی که به این جریان پیوسته است، رامبد جوان- مجری و کارگردان برنامه خندوانه- است. او معتقد است که این جریان در شرایط فعلی جامعه ایران بسیار یاری نماینده است و آن را یک مسئولیت اجتماعی خیلی باحال نامیده است. این هنرمند ایرانی عنوان نموده است که برای انجام این مسئولیت همواره بوده، هست و خواهد بود. او هم از هنرمندان دیگری دعوت نموده است تا به این چالش بپیوندند.

منبع: برترین ها
انتشار: 29 مرداد 1399 بروزرسانی: 5 مهر 1399 گردآورنده: aliabad-new.ir شناسه مطلب: 1184

به "با اشکان خطیبی و پویش من باهاتمِ او" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "با اشکان خطیبی و پویش من باهاتمِ او"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید