ضرورت ادامه همکاری های ایران و ایتالیا از کاوش تا حفاظت - علی آباد جدید

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید محمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری روز گذشته 9 مهر 97 با اعلام مطلب در دیدار کارلو چرتی، معاون بین الملل دانشگاه ساپینزای رم گفت: در همکاری ها و کاوش های مشترک اغلب، گروه خارجی بعد از اتمام کار می رود و ما می مانیم و مسایل و مشکلات مربوط به حفاظت و نگهداری.

او تاکید نمود: به همین دلیل اگر در زمینه همکاری مشترکی با شما به توافق رسیدیم باید حتما تا آخر در کنار هم باشیم و همکاری تنها به کاوش محدود نگردد بلکه در زمینه حفاظت هم این همکاری ادامه یابد.

بهشتی اضافه نمود: این پروژه ها باید به صورت میان رشته ای بوده و تخصص های مختلف در آن مشارکت داشته باشند و دانشگاه ساپینزا از نظر بودجه، موضوع و کیفیت کار براساس الویت های طرف ایرانی اقدام کند.

کارلو چرتی، معاون بین الملل و نماینده دانشگاه ساپینزای روم نیز در سخنانی پیشنهاد همکاری مشترک بین ایران و ایتالیا در کوه خواجه و استرک را عنوان نمود و گفت: می توانیم پروژه مشترکی نیز در زمینه نوشته های دوره ساسانی در ایران یا حتی بخشی از آن داشته باشیم.

او با اشاره به ضرورت تعریف فعالیت مشترکی در زمینه کتیبه ها گفت: تیمی متشکل از باستان شناس ها و متخصص های ایتالیایی می توانند برای کار و پژوهش روی محوطه های تاریخی در ایران حضور داشته باشیم.

در ادامه نشست روح الله شیرازی، رییس پژوهشکده باستان شناسی تاکید نمود: همکاری های مشترک باید در قالب برنامه های بلند مدت 5 یا 10 ساله تدوین گردیده و طرح ها پرسش محور باشند و همچنین تعیین گردد که طرح ها در راستای چه کاری باید شکل بگیرند.

او با تاکید بر لزوم میان رشته ای و چند وجهی بودن مطالعات، به کوه خواجه و تاثیر شرایط اقلیمی و طبیعی روی این محوطه تاریخی اشاره نمود و گفت: احتیاج است که دیدگاه های مختلف اعم از باستان شناسانه، مرمتی و غیره با هم تلفیق شوند و حتی در برخی از زمینه ها در صورت لزوم طرف دیگری نیز درگیر طرح ها گردد و با ماهیتی بین المللی به کارها ادامه دهیم.

داریوش ذوالفقاری رییس پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه ها و متون نیز در سخنانی با اشاره به وجود 7 تا 12هزار نسخه خطی اعم از ترکی، فارسی و عربی در ایتالیا (به جز واتیکان) که تاکنون فقط 4500 تا 5هزار مورد از انها فهرست نویسی گردیده اند، پیشنهاد کرد، با استفاده از متخصص های مختلف ایرانی، فهرست نویسی نسخ خطی موجود در ایتالیا انجام گردد.

او اضافه نمود: قدیمی ترین نسخه خطی شاهنامه فردوسی با تاریخ 614 هجری قمری در فلورانس نگهداری می گردد.

در انتها بهروز عمرانی معاون پژوهشی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، با اشاره به ثبت جهانی محور ساسانی گفت: می توان در این زمینه همکاری های مشترک مطالعاتی را با ایتالیا تعریف کرد.

او همچنین پیشنهاد انجام مطالعات مشترک در زمینه سیر تغییر و تحولات در جاده ابریشم را عنوان نمود.