گردشگری زباله: تایلند در راستا تبدیل شدن به گورستان زباله های الکترونیکی - علی آباد جدید

با تور تایلند به طبیعتی همچون بهشت سفر کنید

دو دهه است که دنیایان، چین را به عنوان نخستین محل دفع زباله های الکترونیکی در دنیا می شناسد. ولی، اکنون که چین کارخانه های بازیافت خطرناک و آلوده نماینده خود را تعطیل و واردات انواع مواد زائد به این کشور را متوقف نموده است، به نظر می رسد که این عنوان به تایلند و شاید سایر کشورهای جنوب و جنوب شرقی آسیا رسیده باشد.

دولت تایلند در هفته جاری عملیات به شدت آلوده نماینده بازیافت زباله های الکترونیکی را که توسط بازرگانان چینی و با استفاده از کارگران اهل میانمار و لائوس انجام می گردد به شدت مورد حمله قرار داد. این رویداد مهم سازمان بازرسی تجارت سمی، موسوم به شبکه BAN، را بر آن داشت که یافته های دیگر خود را در خصوص حداقل سه سایت دیگر که به عنوان بخشی از پروژه شفافیت زباله های الکترونیکی و توسط خبرچین ها یا دستگاه های ردیاب GPS به دست آمده است، در اختیار مقامات قرار بدهد.

به نظر می رسد که اقدام سال 2015 چین مبنی بر تعطیلی سایت Guiyu که دهه ها، مرکز دفع زباله های الکترونیکی دنیا بود، و نیز اتخاذ سیاست ضد قاچاق و ضد تجارت زباله موسوم به حصار سبز (Green Fence) و سیاست سختگیرانه تر شمشیر ملی (National Sword)، منجر به مهاجرت صنعت کثیف بازیافت زباله های الکترونیکی به کشورهای جنوب شرقی آسیا شده باشد. BAN هشدار می دهد که شاهد اولین نشانه ها از واقعه ای هستیم که می تواند به سونامی زباله های عمدتا آمریکایی تبدیل گردد که از چین به مناطق جدیدی در جنوب و جنوب شرق آسیا سرازیر می شوند.

جیم پکت، مدیر BAN، گفت:

باید تایلند را به خاطر اقدامات کنش گرایانه اش مورد تقدیر و تشکر قرار داد. اگر کشورهای آسیایی به سرعت اقدامات کنترل مرزی موثری را مانند چین اتخاذ ننمایند، هدف معاملات غیرقانونی و بسیار آلوده نماینده ضایعات، به ویژه ضایعات الکترونیکی، قرار خواهند گرفت.

حمله به Wai Mei Dat

بر اساس گزارشی که در مطبوعات تایلند منتشر شده است، روز سه شنبه دولت ملی تایلند به کارخانه عظیم بازیافت زباله های الکترونیکی Wai Mei Dat در منطقه Plaeng Yao Chachoengsao در 100 کیلومتری شرق بانکوک یورش برد. این شرکت، یک شرکت بزرگ چینی است که کارخانه هایی در چین، کالیفرنیا، تایلند و لائوس دارد و دفاتری در هنگ کنگ بر پا نموده است. Wai Mei Dat عضو ثبت شده موسسه صنایع بازیافت ضایعات (ISRI) است و در هنگ کنگ، دارای مجوز R2 (مسئول بازیافت) است. دستور این حمله در سطوح بالای کشوری و توسط پراویت وانگسوان (Prawit Wongsuwan)، معاون نخست وزیر، صادر شد و پلیس سلطنتی تایلند این دستور را به صورت عملیات مشترکی با همکاری پنج وزارتخانه انجام داد: وزارت منابع طبیعی و محیط زیست، وزارت بهداشت عمومی، وزارت صنعت، وزارت دادگستری و وزارت امور اقتصادی. طی این حمله مشاهده شد که زباله ها در فضای باز به صورت پراکنده رها شده اند و کارگرانی که در آن جا مشغول به کار بودند، شهروندان غیرمجاز لائوس و میانمار بودند که در ازای هر روز کار، در حدود 280 دلار آمریکا دریافت می کردند. طبق گزارشی که از این حمله منتشر شده است، آن ها کارگرانی غیر ماهر بودند و آمادگی لازم را برای قرار دریافت در معرض گرد و غبار مخرب سمی و همچنین گازهای سمی ناشی از سوزاندن دستی مدارهای الکترونیکی نداشتند. این شرکت متهم به صادرات غیر قانونی زباله های خطرناک (بنا به ادعای گمرک) شد.

کشف کارخانه پنهان دی اکسین توسط BAN

BAN، بعد از حمله به Wai Mei Dat و اقدامات قهرآمیز تایلند، BAN تصمیم به انتشار اطلاعات بیشتری در خصوص سایت های مورد آنالیز خود که احتمالا درگیر فعالیت های مشابهی بودند، گرفت. با استفاده از سرنخ هایی که یک افشاگر به دست آورد، BAN در تاریخ 2 فوریه 2018 از یک سایت روستایی در 130 کیلومتری شمال شرقی بانکوک بازدید کرد. این سایت هم که از طریق یک تاجر نامعلوم چینی و کارگران میانماری اداره می شد، کارخانه ای بسیار بزرگ بود که به طرزی خطرناک به شیوه ای ابتدایی و آلوده نماینده عمل می کرد. این سایت مشغول جدا کردن کامپیوترها به صورت دستی، خرد کردن آن ها در حیاط جلوی کارخانه، ذوب مدارات و مواد دیگر مسی با استفاده از دست و انداختن اجزای آن ها در یک کوره ذوب در مرکز این دم و دستگاه بود. این کوره ذوب هیچ گونه امکاناتی برای کنترل آلودگی نداشت و به همین دلیل، دود ناشی از ذوب مواد مملو از گازهای منتشر شده همراه با فلزات سمی بسیار سنگین، دیوکسین ها، فوران ها و هیدروکربن های آروماتیک بود چند حلقه ای بود. کارگران و چند گاوی که در مزارع آن اطراف می چریدند از این دود خاکستر ناشی از آن تنفس می کردند و به احتمال زیاد، شیر و گوشت و محصولات محلی آن منطقه آلوده شده بود.

کشف ریز اقلام CRT/LCD توسط ردیاب های GPS

شرکت یان های الکترونیک (Yian Hai Electric Co. Ltd)، یکی دیگر از تاسیسات دارای مالکیت چینی در منطقه سرریخا (Sriracha) در نزدیکی بندر لائیم چابانگ (Laem Chabang)، توسط ردیاب های جی پی اسی که در اروپا و به عنوان بخشی از پروژه شفافیت زباله های الکترونیکی استفاده می شوند، کشف شد.

در این کارخانه، شهروندان میانماری در شرایطی سخت و غیر بهداشتی زندگی می کردند و در کلبه های کوچکی اقامت داشتند که از جعبه های مقوایی ساخته شده بودند. وظیفه کارگران، شکستن صفحه نمایش های ال سی دی حاوی جیوه و CRT های سربی بود تا در جای دیگری مورد پردازش بیشتر قرار بگیرند. LCD های بهتر به کارخانه های دیگری در بندر لائیم چابانگ فرستاده می شدند که شهروندان تایلندی را به کار گمارده بود. در این کارخانه، به جای لامپ های جیوه ای از رشته نوارهای LED که قابلیت استفاده مجدد داشتند استفاده می شد؛ با این حال، لوله های حاوی جیوه را به همراه زباله های جامد شهری دور می انداختند که این مسئله، خطرهای زیست محیطی با خود به همراه می آورد.

BAN، مختصات سایت های جدید و یک کارخانه دفع زباله های الکترونیکی چینی دیگر در تایلند را به مقامات تایلند فرستاد تا آن ها بتوانند اقداماتی مشابه آن چه که در Wai Mei Dat انجام شد را علیه واردات غیرقانونی و فعالیت های آلوده نماینده انجام بدهند.

BAN، علاوه بر این که از کشورهای آسیایی خواسته است که آن ها هم مانند چین نظارت دقیقی بر این گونه موارد داشته باشند، امروز از دولت های منطقه تقاضا کرد که اصلاحات قانون اساسی بازل را تصویب نمایند. این موافقتنامه مهم که در سال 1995 تصویب شد، اما همچنان برای اجرا نیازمند تصویب کشورها است، صادرات هر گونه زباله خطرناک از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه را ممنوع نموده است.

کشورهای تایلند، ویتنام، فیلیپین، کامبوج، میانمار و لائوس در منطقه هنوز این اصلاحیه را تصویب ننموده اند. اما چین، اندونزی و مالزی آن را به تصویب رسانده اند.

پوکت گفت:

متأسفانه، بیشتر این زباله های سمی از بازیافت نماینده های بی وجدانی آمریکایی می آیند - کشوری که حتی عضو کنوانسیون بازل هم نیست. اما با تصویب این متمم، کشورهایی مانند تایلند می توانند پیغامی قوی به دنیایان ارسال نمایند که ایالات متحده و کشورهای دیگر نمی توانند آن را نادیده بگیرند... پیغام این است: ما را نابود نکنید!