آقای روحانی کاش این را نمی گفتید! ، کابینه شما نازک نارنجی بود
به گزارش علی آباد جدید، موردی که روحانی اشاره می نماید بسیار غمبار و دردناک است. دولتمردان ایران اسلامی با عربده و تحریم ترامپ - یعنی دشمن خارجی- در پی فرار از خدمت هستند؟ یعنی چه؟ این نشان می دهد کلیت کابینه مذکور یک کابینه بوروکرات و نازک نارنجی بوده است.
به گزارش خبرنگاران، عبدا...گنجی مدیرمسئول روزنامه خبرنگاران نوشت: اخیرا در خبرها آمد که کتابی از خاطرات دوران ریاست جمهوری روحانی و دولتمردان او به چاپ رسیده و البته بعضی از نکات آن نیز رسانه ای شد. اینکه از نظر زمانی این اطلاع رسانی معنادار است یا خیر، جای تأمل است که مورد توجه این یادداشت نیست اما در متن منتشر شده، عبارتی از روحانی ذکر شده است که کاش گفته نمی شد. این عبارت اگر نقطه ننگ دولت در تاریخ ثبت نگردد، حتما از اقتدار و افتخارات احتمالی دولت روحانی خواهد کاست.
روحانی در این باره می گوید: وقتی ترامپ جنگ مالی را آغاز کرد، اختلاف نظر اساسی در دولت وجود داشت که آیا با این شرایط می توان کشور را اداره کرد یا نه؟ حتی عده ای از وزرا پیشنهاد کردند که استعفای دسته جمعی بدهیم. می گفتند در این شرایط باید کسانی با تمام اختیارات بیایند و دولت را بگیرند وگرنه شرایط برای اداره کشور مساعد نیست. به من گفتند برو با رهبری صحبت کن. گفتم این راه حل عملی نیست، گفتم این رفتار را نامردی می دانم. وقتی ما برویم، رهبری تنها می گردد.
یک وقت بن بست داخلی بین قوا ایجاد شده و کار کشور و ملت قفل شده است در این صورت عده ای برای بن بست شکنی ایثارگرانه یا لج بازانه خود را کنار می کشند که بن بست را بشکنند. اختلافات داخلی ممکن است عده ای را به چنین سمتی ببرد. اما در سیره امام مورد اینگونه هم قابل قبول نیست و تشر امام به میرحسین موسوی در 14شهریور1367 که اکنون که ملت ما بچه ها خود را به قربانگاه می فرستد چه وقت استعفا است؟ نشان می دهد در راستا انقلاب اسلامی اختلافات هم نباید باعث خالی کردن شانه گردد. اما موردی که روحانی اشاره می نماید بسیار غمبار و دردناک است. دولتمردان ایران اسلامی با عربده و تحریم ترامپ - یعنی دشمن خارجی- در پی فرار از خدمت هستند؟ یعنی چه؟ اگر گروه دیگر می آمد با معجزه مسائل ایجاد شده به وسیله ترامپ را حل می کردند که شما دنبال رهایی بودید؟ این نشان می دهد کلیت کابینه مذکور یک کابینه بوروکرات و نازک نارنجی بوده است که از قضا جناب جهانگیری نیز روزی اشاره کردند که باید با مسائل موجود، کشور را اداره کنید وگرنه با پول فراوان که ننه جون من هم می تواند کار کند. (مضمون) بنابراین چطور می توان باور کرد که آدم انقلابی و متعلق به نظام که باید هستی خود را در طبق اخلاص گذاشته و در سنگر مقابل دشمنان بی رحم بایستد، در پی رهایی خود باشد؟
بدتر از اصل موضوع اینکه روحانی می گوید: گفتم رهبری تنها می گردد این لطف خدا بود که استعفا عملی نشد. فرض کنید استعفای جمعی انجام می شد و رهبری هم مخالفتی نمی کردند آنگاه فاجعه حیثیتی برای دولت چندبرابر می شد. دولتی که وسط معرکه جنگ و بمباران شدید دشمن در پی تحویل یا رهایی سنگر است، حتما انقلابی نیست و برای شرایط سخت آفریده نشده است.
شاید همان حرف امام باشد که فرمود: رفاه و مبارزه با هم جمع نمی شوند و کسانی که بر این باورند که رفاه و مبارزه با هم جمع می شوند، آب در هاون می کوبند.
کتاب را نخوانده ام اما در همان روزها بود که رهبری در یک روز بی مناسبت کابینه را فراخواندند و روحیه و راه حل دادند و آنان را به صبر و ایستادگی دعوت کردند. همین کار را امام با فرماندهان جنگ بعد از عملیات طریق القدس انجام داد. البته آن زمان فرماندهان نمی گفتند نمی جنگیم اما آمار شهدای اولین عملیات نسبتا بزرگ را که دیده بودند، نگران جوابگوی اخروی شده بودند که امام آنان را فراخواندند و تا 7سال بعد از آن بی وقفه جنگیدند.
ما در زمان خروج ترامپ دولت جنگی احتیاج داشتیم و این عمل از نازپروردگان برنمی آمد. اما به هر حال زحمات وزیران دولت روحانی به هر نحو تا انتها ادامه یافت اما روحانی با این اظهارنظر کابینه را تخفیف و تحقیر کرد و دلیل ماندن را هم تنهایی رهبری دانستند که هرگز چنین نیست. با جابه جایی بیست مدیر هرگز رهبری تنها نمی ماند آن هم رهبری که کوله باری از تجربه و بحران دیدگی است.
منبع: همشهری آنلاین