به خاطر تصور غلط از برجام دولت از مردم عذرخواهی کند - علی آباد جدید

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، به نوشته الف، چند روز از تصویب قطعنامه ضد ایرانی اروپا در آژانس می گذرد با تصویب این قطعنامه به نظر می رسد پرونده هسته ای ایران دوباره به نقطه صفر بازگشته است.

با این اتفاق چند پرسش اساسی از روحانی و ظریف شکل گرفته است. در سال 92 حسن روحانی با شعار برطرف تحریم ها و بلدبودن دیپلماسی توانست از مردم رای بگیرد. پس از آن تیم مذاکره کننده با مسئولیت ظریف تشکیل شد و ایشان مشغول مذاکره با 5+1 شدند.

در این مدت حسن روحانی و دولتمردان او بار ها بر ضرورت برطرف تحریم ها برای بهبود اقتصاد کشور تاکید کردند. عمده استدلال ایشان این بود که با از بین رفتن تحریم ها می توان سرمایه خارجی جذب کرد و بدون جذب سرمایه گذاری خارجی نمی توان هیچ کاری کرد. حتی کار به جایی رسید که رئیس جمهور حل مشکل آب را هم به برطرف تحریم ها ارتباط داد.

دستاورد حدود دو سال مذاکره، توافقنامه ای به عنوان برجام شد. از روز نخست امضای این توافق، موضوع مهمی که توسط بعضی از سیاستمداران مطرح شد تعادل میان داده و ستانده در این توافق بود. این افراد مدعی بودند آنچه ما متعهد به انجام آن شده ایم بسیار فراتر از چیزی است که طرف مقابل قرار است انجام دهد.

منتقدان برجام می گفتند تضمین های کافی برای اجرای تعهدات طرف مقابل وجود ندارد و تعهدات ما نقد و تعهدات طرف مقابل نسیه است. با تجربه های گذشته می توان پیش بینی کرد آمریکا و اروپا به تعهدات خود پایبندی نشان نمی دهند.

همین اتفاق هم رخ داد. در همان یک سالی که برجام در زمان اوباما اجرا شد، آمریکا با نهایت حیله گری و با تطمیع و تهدید بانک ها و شرکت های مختلف عملا تعهدات خود را زیرپا گذاشت و عملا مانع از این شد که تحریم های اقتصادی برچیده گردد. پس از اوباما هم ترامپ رسما از برجام خارج شد و همه تحریم ها را برگرداند.

متاسفانه هیچ راهی برای شکایت از آمریکا به دلیل خروج از برجام در این توافقنامه پیش بینی نشده بود و دستگاه دیپلماسی دولت روحانی مجبور شد دل به اروپایی ها ببندد. اما اروپاییان هم هیچ کدام از تعهدات خود را اجرا نکردند.

به نظر می رسد از روز نخست نگاه دولت به برجام مشکل داشته است. از همان ابتدا به برجام به عنوان یک متن مقدس نگاه شد. این نگرش باعث بروز دو اتفاق شد. اولا حول برجام یک دوقطبی سیاسی شکل داده شد. دولت نقدها به برجام را به مخالفت سیاسی جناح منتقد دولت تقلیل داد و همین مسئله موجب شد نقدها شنیده نگردد.

تاثیر دومی که نگرش دولت به برجام باقی گذاشت این بود که دولت نتوانست پس از شکست این توافقنامه برخوردی معقول داشته باشد و متاسفانه علی رغم شکست، همچنان بر آن اصرار ورزید. فراموش نمی کنیم که ظریف در یکی دو سال گذشته گفته بود که اگر باز هم به عقب برگردد برجام را با همان شرایط امضا خواهد نمود.

به نظر می رسد برای برون رفت از شرایط کنونی اولین اقدام، پذیرش نقاط ضعف برجام و حتی عذرخواهی از ملت بابت این ضعف هاست.

در ادامه به نظر می رسد برای پیشبرد پرونده هسته ای و مهم تر از آن ارتباط آن ها با شرایط اقتصاد کشور نیازمند یک طرح ابتکاری جدید هستیم. چرا که تا به امروز دو بار راستا مذاکره و توافق را رفته ایم و هر دو بار چیزی جز شکست نصیبمان نشده است؛ یک بار بین سال های 82 تا 84 و یک بار هم تجربه برجام. در هر دو بار اروپا و غرب بد عهدی کردند.