راکت لب بوستر موشک قابل بازیابی خود را با موفقیت آزمایش کرد - علی آباد جدید

بوستر دو مرحله ای الکترون (Electron) راکت لب امروز در ساعت 21:20 منطقه زمانی شرقی (05:50 به وقت تهران) درحالی که طی مأموریت بازگشت به فرستنده 30 ماهواره را به مدار پایین زمین (LEO) منتقل می کرد، از سایت پرتاب این شرکت در نیوزیلند بلند شد.

این نام از آن جهت انتخاب شده بود که مرحله اول موشک الکترون قرار بود به یاری چتر نجات در اقیانوس آرام و حدود 650 کیلومتری سواحل نیوزلند، فرود بیاید. بدین ترتیب حدود دو ساعت پس از برخاستن موشک، کارکنان راکت لب با یک کشتی بازیابی، بوستر مرحله اول را از آب خارج و آن را به ساحل منتقل کردند تا تجزیه وتحلیل لازم را برای آنالیز قابل استفاده مجدد بودن آن انجام دهند.

• راکت لب نخستین کاوشگر را برای یافتن حیات به زهره می فرستد

پیتر بک (Peter Beck) بنیانگذار و مدیرعامل راکت لب، پیش از این گفته بود: هنگامی که بوستر موشک را دوباره به کارخانه بازگردانیم، واقعا مانند یک تحقیق صحنه جرم است و ما همه اجزا را جدا خواهیم کرد تا آنالیز کنیم که هر یک از زیرمجموعه ها چقدر خوب عمل نموده اند.

به گفته او، دستیابی به هدف استفاده مجدد احتمالا مأموریت های موشک الکترون را برای راکت لب و مشتریانش به میزان قابل توجهی ارزان تر خواهد نمود، اما مزیت اصلی پیش بینی شده، افزایش نرخ فراوری موشک و شمار پرتاب های است. بک اضافه نمود :حتی اگر از نظر مالی خنثی باشد، این واقعیت که دیگر مجبور به ساخت وسایل نقلیه بیشتر در کارخانه نیستیم، یک امتیاز عظیم است.

راکت لب در آینده میخواهد با استفاده از بالگرد، درحالی که بوستر های موشک الکترون در حال سقوط از آسمان هستند، آن ها را به دام بیندازد. روشی که در ماه مارس گذشته، طی یک آزمایش افت با یک بوستر غیرعملیاتی نمایش داده شد. موشک الکترون با ارتفاع 18 متر، بسیار کوچک است و نمی تواند سوخت کافی حمل کند تا همانند موشک های قابل بازیابی فالکون 9 اسپیس ایکس که در آخرین کوشش، فضانوردان کرو-1 را به ایستگاه فضایی بین المللی برد، به یاری موتورهای خود بر روی سکو فرود بیاید.

راکت لب، پیش از این هم بوستر موشک الکترون را به صورت کنترل شده بازیابی نموده است اما مأموریت بازگشت به فرستنده که شانزدهمین پرتاب الکترون است، نخستین بار محسوب می گردد که که با چتر نجات این کار را انجام می دهد و اولین باری است که تقویت کننده پس از پرتاب بازیابی می گردد.

در کنار بازیابی موشک، هدف اصلی مأموریت بازگشت به فرستنده قرار دادن 30 ماهواره در مدار بود و کل این مجموعه یک ساعت پس از پرتاب، در مداری دایره ای حدود 500 کیلومتر بالاتر از زمین مستقر شد.

24 ماهواره از این مجموعه ماهواره های کوچک SpaceBees متعلق به شرکت کالیفرنیایی سوارم تکنولوژی (Swarm Technologies هستند که میخواهد یک صورت فلکی ماهواره ای متشکل از 150 ماهواره برای خدمات ارتباطی اینترنت اشیا در سراسر دنیا ارائه کند.

• چین ماهواره دیگری را برای توسعه اینترنت اشیا در مدار قرار داد

دو ماهواره دیگر هم برای مأموریت درگ ریسر (Drag Racer) شرکت تری سپت (TriSept) مستقر در ویرجینیا در مدار تزریق شد که از کمندهایی بلند برای به دام انداختن و خارج کردن ماهواره ها از مدار استفاده می نماید. این فناوری به طور بالقوه می تواند مشکل رو به رشد زباله های فضایی را کاهش دهد.

موشک الکترون راکت لب همچنین دو فضاپیمای کوچک آن سین لبز (Unseenlabs) را در مدار قرار داد که دومین و سومین اعضای صورت فلکی ماهواره ای این شرکت فرانسوی با 20 ماهواره برای نظارت دریایی هستند و رصد فعالیت هایی مانند ماهیگیری غیرقانونی و رفتارهای ضد محیط زیست را امکان پذیر می سازد.

یک ماهواره دیگر هم به نام Waka Āmiorangi Aotearoa APSS-1 توسط دانشجویان برنامه سیستم های فضایی دانشگاه اوکلند در نیوزیلند ساخته شده است و رابطه احتمالی میان زمین لرزه ها و اغتشاشات جوی زمین را آنالیز خواهد نمود.

انتها نمونه چاپ سه بعدی شده کوتوله باغ (Garden Gnome) نوآم چامسکی (Gnome Chompski) قرار گرفته است که از روی بازی ویدیویی نیمه عمر (Half-Life) ساخته شده است. این ماهواره 15 سانتی متری مدت زیادی فعال نخواهد بود و در طول مأموریت به مرحله جدایش الکترون که ماهواره ها را به مدارهای دقیق برای بازگشت به جو زمین می رساند، متصل می ماند تا به یک زباله فضایی تبدیل نگردد.

عکس کاور: شانزدهمین پرتاب موشک الکترون راکت لب

Credit: Rocket Lab

منبع: Space