به گزارش به نقل از عصرایران، داستان درس خواندن و زندگی کردن فرزندان برخی از مسئولان کشور در فرنگ هم داستانی است. اصلاح طلب، اصول گرا، انقلابی و غیر انقلابی هم ندارد، گویا آقازاده ها دانشگاه های خارج از کشور را به دانشگاه هایی که پدران شان در ایران ساخته اند ترجیح می دهند.

شاید ندانید اما همه آقازاده هایی که برای ادامه تحصیل به خارج رفته اند، استعداد درخشان و نخبه بودند و به خاطر همین پدران برای پسران و دختران بلیط گرفتند تا آنها راهی آن سوی آب ها شوند تا با کوله باری از علم به کشور برگردند و به مردم خدمت نمایند. بله، ایران سرزمین ژن های خوب است!

واشنگتن خریدار نفت ایران شد!

نکته جالب اینجاست که وقتی مردم عادی تصمیم می گیرند، فرزندان شان را با هزار خون جگر راهی دانشگاه های خارج از کشور نمایند، همین حضرات فریاد سر می دهند که دانشگاه های کشور چه کم از دانشگاه های فرنگ دارد؟ این همه غرب زدگی از کجا می آید؟ چرا همین جا درس نمی خوانید و به مردم خودتان خدمت کنید؟ چرا باید از اجنبی ها علم را آموخت در حالی که خودمان بهترش را داریم؟

بامزه نیست؟ شعارهای پدران را ما می شنویم و هزینه اش را می دهیم، آنوقت فرزندان آن شعار دهندگان با خیال راحت آن سوی آب ها، درس بخوانند، زندگی نمایند و بعد عکس هم بگذارند.

بگویم اصلا مخالف تحصیل و زندگی در خارج از کشور نیستم. اتفاقا اینکه جوانان این کشور فرهنگ ها و دستاوردهای دیگر ممالک را ببیند، بسیار خوب است. هرچه ایرانی ها سفر خارجی بفرایند به توسعه و پیشرفت ایران یاری می نماید.

خارج رفتن برای خیلی از مردم کار سختی است. حتی آنهایی که استعداد فراوان دارند و می توانند با تحصیل در خارج از کشور، به شکوفایی استعداد های خود برسند. در این زمان سخت اما حضرات فرزندان مسؤول به راحتی چمدان خود را می بندند و راهی غربت می شوند. می نمایند. برخی دل به دل اروپا می دهند و برخی در آمریکا به علم آموزی می پردازند.

آنها در آمریکا و اروپا درس می خوانند و پدران شان اینجا به آمریکا فحش می دهند. این دیگر چه رسمی است؟ ما کدام را باور کنیم؟ فحش ها را یا درس خواندن فرزندان در غرب را؟

در سال هایی که کشورهای خارجی به دانشجویان ایرانی سخت پذیرش و ویزا می دهند و آنهایی که عزم رفتن می نمایند، رسما جان می نمایند تا مُهر ویزا در پاسپورت شان بخورد، فرزندان مسئولان به راحتی ویزا می گیرند و می فرایند. واقعا آیا اگر این افراد فرزند مقامات ایرانی نبودند، کشورهای خارجی به آنها به همین راحتی ویزا می داد؟ چرا به دیگر دانشجویان متقاضی تحصیل در اروپا حتی با داشتن پذیرش از دانشگاه های معتبر، ویزا نمی دهد؟

ما که می دانیم از فضل پدر آنها را حاصل شده است، حالا شما هی بگویید آنها نخبه هستند و کذا و کذا.

القصه باید گفت که با این نوع زندگی مشکل داریم. این که ما هزینه شعار پدران را بدهیم و فرزندان آنها بدون استرس در خارج زندگی نمایند و کیف جهان را ببرند.